Kontraktura kapsułowa to przykurcz torebkowy po operacji powiększania piersi implantami
Kontraktura kapsułkowa inaczej torebka łącznotkankowa tworząca się jako komplikacja po chirurgicznych interwencjach. W tym przypadku po korekcji piersi implantami. Kiedy implant piersi zostaje umieszczony w ciele, traktowany jest on przez nasze ciało jako ciało obce. Zaczyna narastać wokół implantu torebka tkanki bliznowatej. Obkurczenie torebki włóknistej może dotyczyć tylko jednej strony, ale również rzadko występuje obustronnie.
Nie jest to wina lekarza operującego ani nikogo innego. Jest to jak najbardziej naturalna reakcja organizmu na obce ciało. Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak zareaguje nasze ciało i nie znamy przyczyn, dlaczego u jednej pacjentki nie następuje przykurcz torebkowy a w innym przypadku tak.
Kiedy już dojdzie do powikłania
Kiedy już dojdzie do kontraktury kapsułkowej, wszczepiony implant piersi otoczony tkanką łącznotkankową zostaje zaciśnięty twardniejącą tkanką i nasz organizm próbuje się go pozbyć na zewnątrz. Wiele pacjentek ma pretensje do chirurga plastycznego o źle przeprowadzony zabieg, ale proszę wierzyć, że nawet specjaliści nie znają przyczyny i jakie są indywidualne predyspozycje ciała pacjentki do wystąpienia przykurczu torebkowego. Torebka łącznotkankowa wystąpić może w niedługim czasie po zabiegu operacyjnym, jak i powstać parę lat później.
Pierś ulega odkształceniu i przykurcz torebkowy zaczyna deformować pierś oraz przesuwać implant wraz z powodowaniem przewlekłego bólu.
Przykurcz torebkowy (torebka łącznotkankowa lub kontraktura kapsułkowa) posiada stopnie przykurczu.
| Stopień | Opis |
|---|---|
| I | pierś jest miękka i wygląda naturalnie |
| II | pierś jest nieco stwardniała, ale nadal wygląda naturalnie |
| III | pierś twarda, a jej zarys wyraźnie nienaturalny |
| IV | pierś jest twarda, bolesna i wygląda nienaturalnie |
Skala Bakera jest uznawanym narzędziem w medycynie estetycznej, służącym do oceny stanu piersi po zabiegach powiększania za pomocą implantów. Opracowana z myślą o identyfikacji i klasyfikacji poziomów stwardnienia tkanki piersi, skala ta pozwala na dokładną ocenę efektów chirurgicznych i monitorowanie potencjalnych powikłań. Skala dzieli się na cztery stopnie, począwszy od I, gdzie pierś zachowuje miękkość i naturalny wygląd, aż do IV stopnia, charakteryzującego się twardością, bólem oraz nienaturalnym wyglądem piersi.
Stopień I wskazuje na optymalny wynik, gdzie implanty są niemal niewyczuwalne, a pierś zachowuje swoją naturalną estetykę. Stopień II, mimo nieco większego stwardnienia, nadal postrzegany jest jako akceptowalny, nie wpływając znacząco na naturalny kontur piersi. Natomiast III i IV stopień wskazują na poważniejsze komplikacje, takie jak kontraktura torebkowa, która może wymagać interwencji medycznej.
Znaczenie skali Bakera w medycynie estetycznej, jest nieocenione, gdyż pozwala lekarzom na szybką diagnozę stanu piersi po operacji oraz na wczesne wykrywanie objawów kontraktury torebkowej. Dzięki temu możliwe jest wprowadzenie odpowiednich działań terapeutycznych, które mogą zminimalizować negatywne skutki i poprawić komfort życia pacjentek.
Stosowanie skali Bakera umożliwia specjalistom chirurgii plastycznej i pacjentkom lepsze zrozumienie procesu gojenia się piersi oraz oczekiwanych zmian po zabiegu. Jest to również cenna wskazówka dla pacjentek rozważających przyszłe zabiegi, dając im jasny obraz potencjalnych ryzyk i wyników. Odgrywa ona kluczową rolę w ocenie wyników chirurgicznych w augmentacji piersi, stanowiąc podstawę dla profesjonalnej komunikacji między lekarzem a pacjentką oraz umożliwiając efektywne zarządzanie oczekiwaniami i potencjalnymi komplikacjami.
Nie ma jednoznacznie określonych przyczyn powstawania przykurczu
Istnieje prawdopodobieństwo:
1. infekcji bakteryjnej
2. krwiaki pozabiegowe
3. uzależnione od rodzaju użytego implantu piersiowego
Bardzo ważne jest, by chirurg plastyczny wytłumaczył, na czym polega to bardzo częste powikłanie.
Pacjentka zostaje poinformowana i pouczona co robić, kiedy wyczuje początek kontraktury kapsułkowej.
Producenci implantów wprowadzili na rynek produkty, które posiadają specjalną teksturowaną powierzchnię, która jest w dotyku chropowata i działa profilaktycznie przeciwko powikłaniu przykurczania torebki łącznotkankowej. Większy odsetek pacjentek, które mają umieszczony implant nad mięśniem piersiowym, ma większą predyspozycję do obkurczania tkanki łącznotkankowej. Od kilku lat chirurdzy plastycy odchodzą od stosowanie implantów o powierzchni gładkiej, co również jest działaniem profilaktycznym.
Każdy dobry chirurg plastyczny powie pacjentce o tym powikłaniu łącznie z ostrzeżeniem o ewentualnej ponownej operacji.
Kontraktura kapsułowa może być frustrującym i bolesnym doświadczeniem dla pacjentek po operacji powiększania piersi. Ważne jest, aby być świadomym tego ryzyka i regularnie konsultować się z chirurgiem plastycznym w celu monitorowania stanu piersi i wczesnego wykrywania potencjalnych problemów.
ZASTRZEŻENIE Treści z naszego portalu są jedynie wskazówkami dla zainteresowanych i zawsze rekomendujemy skonsultowanie się z wykwalifikowanym specjalistą w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących danego tematu. Nie są to treści edukacyjne. Administratorzy portalu nie ponoszą żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych na naszych stronach. Wszelkie treści umieszczane na niniejszej stronie internetowej chronione są prawem autorskim.
